تمام عادات مخربی که حتی از مصرف شکر خطرناک ترند.

شکر به شکل موذیانه ای وارد غذای مصرفی ما می شود. اگر در چای و قھوه خود شکر نریزیم و به نوشابه و شیرینی ھم لب نزنیم، باز ھم ممکن است که در حال مصرف مقدار زیادی شکر باشیم.

به گزارش آوای سلامت به نقل ازhuffingtonpostدر اینجا 9 رفتار غلطی که بعد از ترک شکر و محصولات حاوی قند باید از آنها اجتناب کنید، معرفی شده است:

مصرف شیرین کننده ھای مصنوعی: به دلیل ماھیت شیرین این محصولات، این تصور برای بدن پیش می آید که شیرینی واقعی مصرف کرده است. یکی از عواقب مصرف شیرینی این است که بعد از مدت کوتاھی دوباره ھوس خوردن شیرینی به سراغ ما می آید. وقتی که از شیرین کننده مصنوعی استفاده می کنیم ھم بدن دقیقا ھمین واکنش را نشان می دھد و دوباره طلب شیرینی می کند. محصولاتی ھم که برچسب «بدون قند» دارند از ھمین نوع شیرینی کننده ھا استفاده می کنند.

فریب خوردن از شکرهای پنهان: بعضی از منابع شکر، آبزیر کاه ھستند! از جمله این منابع می توان به سرکه بالزامیک، سس مارینارا، ماست میوه ای، اشاره کرد. پس ھر خوراکی که شیرین نباشد، لزوما کم شکر یا بی شکر نیست.

ترس از چربی: تحقیقات نشان می دھند که محصولات کم چرب یا بدون چربی در واقع حاوی شکر بیشتری ھستند زیرا برای جبران طعم از دست رفته به آنها شکر اضافه می کنند تا خوش طعم تر و قابل خوردن باشند. پس این اشتباه را نکنید که در مصرف این محصولات زیاده روی کنید چون در واقع، مقدار زیادی شکر مصرف می کنید.

زیاده روی در مصرف میوه: افراط در خوردن میوه باعث تحمیل مقدار زیادی فروکتوز به کبد و تبدیل آن به تری گلیسیرید می شود و سایز دور کمر شما را افزایش می دھد. فروکتوز موجود در برخی از میوه ھا به قدری زیاد است که اگر در تعداد زیاد مصرف شوند، مقاومت به انسولین را در بدن افزایش می دھند.

مصرف نوشابه رژیمی: اکثر ما نوشابه رژیمی را به تنھایی نمی نوشیم بلکه آن را به عنوان نوشیدنی در کنار فست فود و سیب زمینی سرخ کرده، مصرف می کنیم و عجیب اینجاست که فست فود و سیب زمینی سرخ کرده بیشتری ھم می خوریم چون فکر می کنیم که به دلیل مصرف نوشابه رژیمی، این امکان را داریم که غذای بیشتری بخوریم.

خوردن خوراکی ھایی که شاخص گلایسمیک پایینی دارند: شاخص گلایسمیک نشان دھنده این است که یک ماده غذایی با چه سرعتی می تواند قند خون را بالا ببرد. شاخص گلایسمیک شکر بالا است و قند خون را به سرعت افزایش می دھد. مشکل اینجاست که ما فکر می کنیم که چون شاخص گلایسمیک یک غذا پایین است، می توانیم بدون نگرانی، ھر قدر که می خواھیم از آن غذا مصرف کنیم. پس، علاوه بر شاخص گلایسمیک، حجم غذای مصرفی ھم اھمیت زیادی دارد.